Το μόνο σημείο που ίσως έχει αξία από την οικονομική ανάλυση της προκαταρκτικής έκθεσης που κυκλοφόρησε την 17.06.2015 είναι το διάγραμμα στο κεφάλαιο 1 στο οποίο γίνεται αναφορά για .... τη ΦΟΥΣΚΑ... αλλά που κατά 'περίεργο' τρόπο σταματάει στο 2009 ... και το κυριότερο χωρίς να αναφέρει ότι...
... σε εκείνο το κομβικό σημείο οι τράπεζες έλαβαν τα 183 δισ εγγυήσων του Ελληνικού Δημοσίου τις οποίες ρευστοποίησαν ... και ... δεν θα κάνω κανένα περαιτέρω σχόλιο για τα πρώτα έξι κεφάλαια του πορίσματος της επιτροπής αφού παρά το γεγονός ότι η επιτροπή θεωρεί υπαίτιο για την κρίση στην Ελλάδα το τραπεζικό σύστημα εντούτοις κανένα μέλος της 'δεν είδε και δεν άκουσε' επί τέσσερα χρόνια τίποτα για τα 183 δισ ... τα οποία υπεξαίρεσαν οι τραπεζίτες από τον Ελληνικό Λαό...
Α. Οι ψευδείς διαβεβαιώσεις της ΕΕΤ περί υγειούς τραπεζικού συστήματος
1. Ο Πρόεδρος της ΕΕΤ Τάκης Αράπογλου την 08.07.2008 στη διαρκή επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής ενημέρωσε τους Βουλευτές ότι «Οι τράπεζες λειτουργούν άψογα, το τραπεζικό σύστημα δεν έχει προβλήματα, τα ελληνικά νοικοκυριά δεν είναι υπερχρεωμένα, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη!!»
(το link ολόκληρης της ομιλίας του από το επίσημο site https://www.hba.gr της ΕΕΤ https://www.hba.gr/6Mme/UplFiles/deltia_typou/arap_8-6.pdf)
2. Τα στοιχεία του Προέδρου της ΕΕΤ επιβεβαίωσε και ο Γραμματέας της ΕΕΤ Χρ. Γκόρτσος σε συνέντευξη του στο in.gr την 05.10.2008 «Οι ελληνικές τράπεζες δεν κινδυνεύουν από την κρίση, τονίζει ο Χρ.Γκόρτσος σε συνέντευξη του στο in.gr Η φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζών δεν κινδυνεύει απ αυτή την κρίση, διότι δεν υπάρχουν οι δίαυλοι για τη μετάδοση στην Ελλάδα των προβλημάτων που ανέκυψαν στις χώρες που επλήγησαν, τονίζει ο Χρ.Γκόρτσος γγ της ΕΕΤ στη συνέντευξη του στο in.gr. Γι αυτό συνηθίζω να τονίζω ότι στην Ελλάδα (όπως και σε άλλες χώρες) δεν υπάρχει κρίση, αλλά αναταραχή ή αναστάτωση προσθέτει. Επισημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους «τοξικά ομόλογα», και μάλιστα προλαβαίνοντας και τους πλέον δύσπιστους τονίζει «δεν είχαν λόγο να επενδύσουν σε τέτοιου είδους ομόλογα», καθώς η ανάπτυξή τους τα τελευταία χρόνια βασίστηκε κυρίως στην στεγαστική και καταναλωτική πίστη. Επίσης, αναφέρεται στην υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια και στη κερδοφορία τους, που σε συνδυασμό με την πολιτική διαχείρισης κινδύνων που ακολουθούν και τους κανόνες της εποπτικής αρχής (ΤτΕ) συμβάλλουν στη θωράκισή τους, με αποτέλεσμα να είναι ασφαλείς και οι καταθέτες τους. Ο μοναδικός δίαυλος που αφορά την Ελλάδα είναι η αύξηση των επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά, εξηγεί ο Χρ.Γκόρτσος, αν και τονίζει ότι η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών απ αυτή για άντληση ρευστότητας υπάρχει, αλλά είναι περιορισμένη».
(το link ολόκληρης της ομιλίας του από το επίσημο site https://www.hba.gr της ΕΕΤ https://www.hba.gr/Events/UplFiles/omilies/secgen/Gortsos%206-10-2008.pdf)
Β. Οι ψευδείς δηλώσεις των πολιτικών περί αδυναμίας δανεισμού της Χώρας την περίοδο προ μνημονίου
1. Βραχυπρόθεσμος δανεισμός
Δημοπρασία 13-10-2009
2. Μακροπρόθεσμος Δανεισμός
Ελάχιστες μέρες πριν την επίσημη ανακοίνωση του Γεωργίου Παπανδρέου την 23-04-2010 για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ, η Χώρα είχε πετύχει μακροπρόθεσμο δανεισμό 18.000.000.000,00€ που αναλύεται ως εξής:
Δημοπρασία 02-02-2010
3. Βραχυπρόθεσμος δανεισμός
Την έκδοση του ομολόγου 7-ετούς διάρκειας ακολούθησαν δύο ακόμα δημοπρασίες εντόκων γραμματίων που πραγματοποιήθηκαν δέκα και τρεις ημέρες αντίστοιχα προ της ανακοίνωσης του πρώην Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου από το Καστελόριζο την 23-04-2010 για την υπαγωγή της Πατρίδας μας στο ΔΝΤ, οι οποίες αποδεικνύουν το απόλυτο ψεύδος της τότε κυβέρνησης περί αδυναμίας δανεισμού της Χώρας αφού είχαν το μεγαλύτερο συντελεστή κάλυψης που είχαν ποτέ δημοπρασίες του Ελληνικού Δημοσίου.
Δημοπρασία 13-04-2010
Γ. Οι πραγματικοί λόγοι για την καταπάτηση του Συντάγματος
Ο τραπεζικός τομέας , ήταν ο αποκλειστικός υπαίτιος για την υπαγωγή της Χώρας στα μνημόνια. Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις περί φερεγγυότητας των τραπεζών που έδιναν ο πρόεδρος και ο γραμματέας της ΕΕΤ, στη Βουλή των Ελλήνων είναι πλέον απολύτως βέβαιο ότι οι τράπεζες ήτο η Αχίλλειος πτέρνα της Ελλάδας.
Οι τράπεζες σύμφωνα με την τοποθέτηση Σαχινίδη την 27.06.2013 (ολόκληρη η ομιλία στο link - matrix24.gr και σε video από το 11.06) λειτουργούσαν χωρίς Κρατική εποπτεία από την πρώτη στιγμή που η Χώρα μπήκε στην ΕΟΚ, γεγονός που συνεχίστηκε και όταν η Χώρα μπήκε στην ΟΝΕ. Η ανεξέλεγκτη αυτή λειτουργία ήταν η μόνη αιτία που οδήγησε στην ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα που δανείστηκε το Ελληνικό Δημόσιο και τα οποία επιβάρυναν τους Έλληνες Πολίτες.
Τούτο προκύπτει από το γεγονός ότι οι τράπεζες πριν την παράνομη ανακεφαλαιοποίηση των 50.000.000.000,00 € μέσω του Τ.Χ.Σ. είχαν λάβει στο διάστημα Δεκεμβρίου 2008 – Μαρτίου 20012 επιπλέον 183.000.000.000,00 € με την εγγύηση του ανυποψίαστου και παραπληροφορημένου, από τα ΜΜΕ, Ελληνικού Λαού. Κατά συνέπεια καταρρίπτεται και το πρόσχημα της ανακεφαλαιοποίησης εξαιτίας του κουρέματος των ομολόγων και των κόκκινων δάνειων.
Είναι προφανές ότι μέσω του παράνομου δανεισμού κομμάτων και ΜΜΕ ο τραπεζικός κλάδος μπορούσε όχι μόνο να συγκαλύπτει το γεγονός ότι ο βαλλόμενος από τα μνημονιακά μέτρα Ελληνικός Λαός είχε καταστεί εν αγνοία του εγγυητής για ποσά που έλαβαν οι τράπεζες με πρόσχημα τη ρευστότητα , αλλά επιπλέον να αποσιωπήσει το γεγονός ότι η ρευστότητα ουδέποτε δόθηκε στους δικαιούχους που η νομοθεσία όριζε.
1. Το πρώτο πακέτο των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (93.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Με τον ν.3723/2008 (άρθρα 2, 3, 4 κ 5) ΦΕΚ 250 Α 09.12.2008 επί Κυβερνήσεως Καραμανλή δόθηκαν κατ αρχήν στις τράπεζες εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου είκοσι τρία δισεκατομμύρια ευρώ (23.000.0000.000,00€) αποκλειστικά για χορήγηση στεγαστικών δανείων, κεφαλαίων κινήσεως προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχειρήσεων ζωτικής σημασίας.
Δηλαδή μόλις δύο μήνες μετά τις δηλώσεις του προέδρου και του γραμματέας της ΕΕΤ περί φερεγγυότητας του τραπεζικού συστήματος οι τράπεζες λάμβαναν τις πρώτες εγγυήσεις με αποκλειστικό σκοπό τη χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ελληνική οικονομία.
Κατόπιν επί Κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου δόθηκαν στις τράπεζες για τους ίδιους λόγους επιπλέον εβδομήντα δισεκατομμύρια ευρώ (70.000.000.000,00€). Συγκεκριμένα με τον ν.3845/2010 (άρθρο 4 παρ. 8) δέκα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (15.000.000.000,00€), με τον ν.3872/2010 (άρθρο 7) είκοσι πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (25.000.000.000,00€) και με τον ν.3965/2011 (άρθρο 19 παρ. 1) τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το σύνολο των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες στα ενενήντα τρία δισεκατομμύρια (93.000.000.000,00€).
Το Ελληνικό Δημόσιο δεν έβαλε απλά την υπογραφή του σαν εγγυητής, αλλά έδωσε ομόλογα με μέγιστη διάρκεια τριών ετών για τα ανωτέρω ποσά στις τράπεζες. Εν προκειμένω έλαβαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία ρευστοποίησαν μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με επιτόκια από 0,75% έως 2,5% όπως προκύπτει από την απάντηση του αναπληρωτή Υπ. Οικονομικών Χρήστου Σταικούρα σε ερώτηση Βουλευτού της Αντιπολίτευσης.
Οι τράπεζες ρευστοποίησαν τις εγγυήσεις που έλαβαν από το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς όμως να τηρήσουν ως όφειλαν τους σκοπούς των ανωτέρω νόμων. Δηλαδή δεν χρησιμοποίησαν το προϊόν της ρευστοποίησης των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για χορήγηση στεγαστικών δανείων και κεφαλαίων κινήσεως σε επιχειρήσεις, όπως με μαθηματική βεβαιότητα προκύπτει από τους πίνακες στους οποίους παρατίθεται στοιχεία από τους ισολογισμούς των τεσσάρων «συστημικών», όπως αποκαλούνται, τραπεζών οι οποίοι έχουν δημοσιευτεί στα ΦΕΚ ΑΕ :
Οι τράπεζες λοιπόν είναι απολύτως βέβαιο ότι όχι μόνο παραβίασαν την νομοθεσία αλλά και τα χρηστά ήθη χρησιμοποιώντας τα χρήματα που πήραν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς ίδιον όφελος και εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών, που καλούνται σήμερα με τους «αντισυνταγματικούς» φόρους και τα χαράτσια να αποπληρώνουν όχι μόνο τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και τους τόκους και προσαυξήσεις.
2. Η αντισυνταγματική πρόβλεψη της κατάπτωσης των εγγυήσεων που έλαβαν οι τράπεζες εις βάρος του Ελληνικού Λαού.
Τούτο συμβαίνει διότι από την πρώτη στιγμή που οι τράπεζες ελάμβαναν τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου με τη μορφή ομολόγων ώστε να συνάψουν ομολογιακό δάνειο με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπήρχε στις Υπουργικές αποφάσεις η πρόβλεψη ότι “το κόστος που θα βαρύνει το Δημόσιο, σε περίπτωση κατάπτωσης της εγγύησης του Δημοσίου, ενδέχεται να ανέλθει στο ποσό-αξία του αντίστοιχου ομολόγου που η κάθε τράπεζα ελάμβανε από το Ελληνικό Δημόσιο πλέον των προβλεπομένων από του όρους του οικείου ομολογιακού δανείου τόκων και πάσης φύσεως επιβαρύνσεων, το ακριβές ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπολογιστεί.”
Μέρος των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου που έλαβαν οι τράπεζες έχει ήδη καταπέσει εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή των Ελλήνων Πολιτών, όπως φαίνεται από την αύξηση του Δημοσίου Χρέους κατά είκοσι τρία δισεκατομμύρια ευρώ διακόσια τριάντα τέσσερα εκατομμύρια εξακόσιες ογδόντα χιλιάδες ευρώ (23.234.680.000,00€) στο δεύτερο τρίμηνο του 2012 όταν αυτό εκτοξεύτηκε από τα διακόσια ογδόντα δισεκατομμύρια διακόσια ενενήντα δύο εκατομμύρια τετρακόσιες σαράντα χιλιάδες ευρώ (280.292.440.000,00€), στα οποία είχε κατέβει από τα τριακόσια εξήντα επτά δισεκατομμύρια εννιακόσια εβδομήντα οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ (367.978.000.000,00€) με το «κούρεμα-PSI» το πρώτο τρίμηνο του 2012, στα τριακόσια τρία δισεκατομμύρια πεντακόσια είκοσι επτά εκατομμύρια εκατόν είκοσι χιλιάδες ευρώ (303.527.120.000,00€), όπως εμμέσως αποδέχεται και ο αναπληρωτής Υπ. Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας στην απάντηση του (24.09.2012) μετά από την ερώτηση με κατάθεση εγγράφων (αρ. πρωτ. 1151/66/30-8-2012) του Βουλευτή Καπερνάρου. Όπως αποδεικνύεται από την απάντηση το σύνολο των εγγυήσεων σε που ήταν σε ισχύ ανήρχοντο στα 57,5 δισ. € από τα 85 δισ. € για τις οποίες η απάντηση δεν διευκρίνιζε ως όφειλε αν είχαν παρθεί οι εξασφαλίσεις, που οι νόμοι προέβλεπαν από τις τράπεζες, από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που ήταν η επιβλέπουσα αρχή. Με βάσει την οικονομική δυσχέρεια των τραπεζών στη δεδομένη χρονική περίοδο (Απρ - Ιουν 2012) εξ αφορμής του PSI και της ανακεφαλαιοποίησης αυτονόητα προκύπτει ότι το δημόσιο χρέος επιβαρύνθηκε από την κατάπτωση των 23.000.000.000,00€ του πρώτου νόμου (3723/2008). Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται και από την απάντηση, ένα χρόνο αργότερα (07.10.2013) στην εκπομπή enikos, του Υπ. Οικονομικών Στουρνάρα όταν σε ερώτηση «αν έχουν καταπέσει οι εγγυήσεις», έδωσε την απάντηση «Από ότι γνωρίζω όχι» (σχετικό link).
Από την απάντηση του αναπληρωτή Υπ. Οικονομικών Σταικούρα προέκυπτε επιπλέον ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2013 έληγαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που οι τράπεζες όφειλαν να αποπληρώσουν ύψους είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων εννιακοσίων εβδομήντα εννιά εκατομμυρίων εκατό χιλιάδων ευρώ (25.979.100.000,00€) τα οποία οι τράπεζες αδυνατούσαν να αποπληρώσουν αφού όπως είναι ευρέως γνωστό δυσκολεύονταν να καλύψουν ακόμα και το μικρό ποσοστό συμμετοχής τους για την ανακεφαλαιοποίηση που ολοκληρώθηκε την ίδια χρονική περίοδο, Μάιος 2013, μέσω του ΤΧΣ (βλ. παρακάτω).
Τα ομόλογα αυτά προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση του Δημοσίου Χρέους κατά είκοσι πέντε δισεκατομμύρια εννιακόσια εβδομήντα εννιά εκατομμύρια εκατό χιλιάδες ευρώ (25.979.100.000,00€) αντικαταστάθηκαν με άλλα ισόποσης αξίας και μεταγενέστερης λήξης (2014-2016).
Δηλαδή η αδυναμία των τραπεζών να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο με επιπλέον τόκους αφού είναι βέβαιο για οποιοδήποτε νοήμωνα Πολίτη ότι είναι αδύνατον τα πιστωτικά ιδρύματα στο σύνολο τους να αποπληρώσουν τα δυσθεώρητα ποσά εγγυήσεων που έχουν λάβει όταν μάλιστα αυτά επιβαρύνονται από την «αλληλέγγυα» Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με αύξηση του ετήσιου περιθωρίου του επιτοκίου της κατά 12% μέσο όρο. Με δεδομένη τη διαρκή οικονομική αδυναμία των τραπεζών προκύπτει το ασφαλές συμπέρασμα ότι αντικαταστάθηκαν και τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που έληγαν στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 συνολικού ύψους δέκα οκτώ δισεκατομμυρίων τετρακοσίων δέκα πέντε εκατομμυρίων εξακοσίων χιλιάδων ευρώ (18.415.600.000,00€).
3. Το δεύτερο πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας παρ΄ όλο που γνώριζαν ότι οι τράπεζες αδυνατούσαν να αποπληρώσουν τα ποσά που είχαν λάβει βάσει των εγγυήσεων των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων (93.000.000.000,00€) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντί να προβούν σε έλεγχο του Τραπεζικού Συστήματος συνέχιζαν να μοιράζουν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου με ακόμα πιο ζημιογόνο τρόπο για τον Ελληνικό Λαό τον οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούν. Οι επιπλέον εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου δίνονται μέσω της Ανώνυμης Εταιρείας «Τράπεζα της Ελλάδος» που λίγο πριν τη λήψη των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου είχε προβεί τον Απρίλιο του 2011 σε αλλαγή του Καταστατικού της, που έχει ισχύ διατάξεων νόμου βάσει του Νομοθετικού Διατάγματος άρθρο 1 παρ. β, δίνοντας δικαίωμα για πρώτη φορά από τη λειτουργία της να ασκήσουν δικαιώματα μετόχου στη Γενική Συνέλευση και μέτοχοι που κατέχουν την υπηκοότητα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του ν.3965/2011 και πέντε μήνες μετά την αλλαγή του καταστατικού της «Τράπεζας της Ελλάδος» η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έχοντας υπόψη, όπως διατυπώνεται, στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011) “την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη να προσαρμοστούν στις τρέχουσες διεθνείς χρηματοοικονομικές συνθήκες οι ρυθμίσεις της 2/43219/0025/6-5-2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε Τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα»” αποφάσισαν να παρέξουν εγγυήσεις επιπλέον τριάντα δισεκατομμυρίων ευρώ (30.000.000.000,00€). Στη συζήτηση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής την 21-11-2011 για την κύρωση της προαναφερόμενης πράξης νομοθετικού περιεχόμενου με τον ν.4031/2011 ο Βενιζέλος έλεγε ότι “με μία επιστολή του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έπρεπε οι Τράπεζες να λάβουν ταχύτατα επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€)” που μόλις δύο μήνες πριν είχαν λάβει με το ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011 και συνέχιζε “για να διευκολυνθώ σε όσα θα σας πω στη συνέχεια πρέπει να σας πω ότι δέχτηκα μετά από μακρές συζητήσεις που είχα με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έγγραφο του με το οποίο με παρακαλεί για να λειτουργήσει το σύστημα παροχής εγγυήσεων χωρίς προβλήματα και χωρίς καθυστερήσεις επειδή αυτές είναι διαδικασίες οι οποίες γίνονται με πολύ μεγάλη ταχύτητα στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος, όπως είπα προηγουμένως απευθυνόμενος στον κ. Μαρκάκη να προστεθεί στην ΠΝΠ στον κυρωτικό νόμο άρθρο 2 αναριθμουμένου του άρθρου 2 του νομοσχεδίου σε άρθρο 3 το οποίο άρθρο 2 να λέει τα εξής: Το προβλεπόμενο στην παράγραφο 1 της ΠΝΠ που κυρώνεται με το άρθρο 1 του νόμου αυτού ποσό αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ και αριθμητικώς (60.000.000.000,00€)’’.
Το πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) ολοκληρώθηκε από την Κυβέρνηση συνεργασίας με τον ν.4056/2012 άρθρο 21 που αναφέρει ότι,: “οι εγγυήσεις του ν.4031/2011 με τον οποίο οι τράπεζες είχαν λάβει εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ (60.000.000.000,00€) αυξάνονται κατά 50%’’, δηλαδή οι τράπεζες λάμβαναν επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) μόλις τρείς μήνες αργότερα από τον ν.4031/2011. Μόνο από τη διαχείριση του μικρού μέρους των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€), που είχε λάβει από το Ελληνικό Δημόσιο στο διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2011, η ανώνυμος εταιρεία «Τράπεζα της Ελλάδος» αποκόμισε σημαντικά έσοδα από τόκους (πεντακόσια εβδομήντα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ 574.000.000,00€) όπως καταγράφεται στην στήλη μεταβολή τόκων του πίνακα 1.1 παρ. γ σελ. 44 του παραρτήματος της έκθεσης του Διοικητή της κ. Γεωργίου Προβόπουλου για το έτος 2011.
Σημειώνεται ότι στην έκθεση των 244 σελίδων του Διοικητή της «Τράπεζα της Ελλάδος» στην οποία πλέον ασκούν δικαιώματα μετόχου στη Γενική Συνέλευση και μέτοχοι που κατέχουν την υπηκοότητα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου δεν γίνεται καμμία αναφορά για το πόσα χρήματα από το πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ του Ελληνικού Δημοσίου έχει λάβει η κάθε μία από τις ιδιωτικές τράπεζες που συμμετέχουν στο έγκλημα που γίνεται εις βάρος του Ελληνικού Λαού πέραν μιας μοναδικής υποσημείωσης στους λοιπούς λογαριασμούς τάξεως στη σελ. 41 του παραρτήματος της έκθεσης του Διοικητή της κ. Γεωργίου Προβόπουλου για το έτος 2011 που αναφέρει ότι: “περιουσιακά στοιχεία ύψους 84,8 δισεκ. ευρώ που έχουν χορηγηθεί στην Τράπεζα ως εξασφαλίσεις από τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα, έναντι χορήγησης από την Τράπεζα έκτακτης ρευστότητας μέσω πράξεων ELA (Emergency Liquidity Assistance)”.
Στην ανωτέρω έκθεση δεν εξηγείται αν και πως εκταμιεύτηκαν από την ανώνυμο εταιρεία «Τράπεζα της Ελλάδος» μέσα στην χρήση του 2011 τα ενενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (90.000.000.000,00€), όταν τα τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) τα εγγυήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο προς την ανώνυμο εταιρεία μήνες αργότερα με τον ν.4056/2012 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 52/Α/12.03.2012.
4. Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) - Πακέτο πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (50.000.000.000,00€).
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) ιδρύθηκε με τον ν.3864/2010, λίγους μήνες μετά την υπαγωγή της Χώρας στο μηχανισμό στήριξης με την πρόφαση της αδυναμίας δανεισμού (βλ. Β), ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.). Όπως καταγράφεται στο ΦΕΚ 119/Α/21.07.2010 δεν ανήκει στο δημόσιο τομέα, διαθέτει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και ο ιδιωτικός του χαρακτήρας δεν αναιρείται ούτε από την κάλυψη του κεφαλαίου του από το Ελληνικό Δημόσιο (άρθρο 1). Επιπλέον σύμφωνα με το ΦΕΚ ιδρύσεως του το ΤΧΣ οφείλει να διαχειρίζεται το κεφάλαιο και την εν γένει περιουσία του; που θα αντληθούν από το μηχανισμό στήριξης δηλαδή μέσω της αύξησης του Δημοσίου Χρέους που θα επιβαρύνει τους Έλληνες Πολίτες για τις επόμενες δεκαετίες (άρθρο 3), κατά τρόπο που να προστατεύει την αξία της περιούσιας αυτής και να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για τον Έλληνα Πολίτη (άρθρο 2). Με βάση τις τότε εκτιμήσεις τόσο της Ελληνικής Κυβέρνησης όσο και της Τράπεζας της Ελλάδος το κεφάλαιο που θα έπρεπε να καταβληθεί στο ΤΧΣ με σκοπό τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος ανήρχετο στα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ (10.000.000.000,00€). Κάτι που πλέον φαντάζει σαν την καλύτερη «σάτιρα» της Παγκόσμιας Οικονομικής Ιστορίας διότι στις 19.04.2012, και αφού οι τράπεζες είχαν ρευστοποιήσει τόσο μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τα ενενήντα τρία δισεκατομμύρια ευρώ (93.000.000.000,00€) όσο και μέσω του μηχανισμού έκτακτης ρευστότητας (ELA) τα ενενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (90.000.000.000,00€) εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε άλλη μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 94/Α/19.04.2012) της Κυβέρνησης Συνεργασίας βάσει της οποίας το κεφάλαιο του ΤΧΣ αυξανόταν στα πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (50.000.000.000,00€) “εξαιτίας της εξαιρετικά επείγουσας και ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗΣ ανάγκης για την αντιμετώπιση κατεπειγόντων θεμάτων κεφαλαιακής ενίσχυσης των πιστωτικών ιδρυμάτων”
Δύο μέρες πριν η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δημοσιευτεί στο ανωτέρω ΦΕΚ και πέντε μήνες πριν κυρωθεί με τον ν.4079/2012 (ΦΕΚ 180/Α/20.09.2012) η Κυβέρνηση Συνεργασίας και η Τράπεζα της Ελλάδος υπέγραψαν για την κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (25.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το κεφάλαιο του Ταμείου στα είκοσι έξι δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (26.500.000.000,00€) όπως καταγράφεται στη σημείωση 14 της ετήσιας οικονομικής έκθεσης του ΤΧΣ για τη χρήση από 01.01.2012 έως 31.12.2012
Για την κατάθεση των είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (25.000.000.000,00€) το Ελληνικό Δημόσιο άντλησε νέο δανεισμό από τον Μηχανισμό Στήριξης Χρέος όπως προκύπτει από την απόφαση (α.α. 2) του Υπουργού Οικονομικών κ. Φίλιππου Σαχινίδη που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1646/Β/11.05.2012
Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τον πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.66 (Ιούνιος 2012) αφού εμφανίζεται αύξηση στα δάνεια του μηχανισμού στήριξης από τα εκατόν έντεκα δισεκατομμύρια εννιακόσια τριάντα εννιά εκατομμύρια τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (111.939.370.000,00€) στα εκατόν σαράντα οκτώ δισεκατομμύρια οκτακόσια είκοσι επτά εκατομμύρια ενενήντα χιλιάδες ευρώ (148.827.090.000,00€).
Δηλαδή οι Έλληνες Πολίτες χρεωθήκανε τριάντα έξι δισεκατομμύρια οκτακόσια ογδόντα επτά εκατομμύρια επτακόσιες είκοσι χιλιάδες ευρώ (36.887.720.000,00€) που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους (είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ 25.000.000.000,00€) χρησιμοποιήθηκαν ώστε να σχηματιστεί το κεφάλαιο – περιουσία του ΤΧΣ που είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.
Η οικονομική επιβάρυνση των Ελλήνων Πολιτών συνεχίστηκε την 13.12.2012. Η τότε Κυβέρνηση Συνεργασίας και η Τράπεζα της Ελλάδος υπέγραψαν για την εκ νέου κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων δέκα έξι δισεκατομμυρίων ευρώ (16.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το κεφάλαιο - περιουσία του Ταμείου στα σαράντα δύο δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (42.500.000.000,00€) όπως επίσης καταγράφεται στη σημείωση 14 της ετήσιας οικονομικής έκθεσης του Ταμείου για τη χρήση από 01.01.2012 έως 31.12.2012.
Την 12.12.2012, μία ημέρα πριν την κατάθεση των δέκα έξι δισεκατομμυρίων ευρώ (16.000.000.000,00€) στο ΤΧΣ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία η Κυβέρνηση Συνεργασίας λόγω εξαιρετικά επειγουσών; και ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΩΝ αναγκών λόγω του ασφυκτικά περιορισμένου χρόνου για την πραγματοποίηση επαναγοράς χρέους πολύ μεγάλου ύψους ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, έως και τριάντα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (35.000.000.000,00€) και προκειμένου η Σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών της 13.12.2012 να αποφασίσει για την εκταμίευση από τον μηχανισμό στήριξης συνολικά σαράντα τριών δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (43.700.000.000,00€) έως το τέλος Δεκεμβρίου του
2012, ενέκρινε με το ευρέως γνωστό ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012 τα σχέδια των Συμβάσεων Τροποποίησης της κύριας Σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, με τις γνωστές δυσμενέστατες συνέπειες για την Πατρίδα μας, τόσο της αμετάκλητης και ανεπιφύλακτης παραίτησης από κάθε ασυλία έναντι δικαστικών ενεργειών όσο και της υπαγωγής στο Αγγλικό Δίκαιο.
Η οικονομική υποδούλωση των Ελλήνων Πολιτών αποδεικνύεται ξεκάθαρα από το πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.68 (Δεκέμβριος 2012) όπου καταγράφεται η αύξηση των δανείων του μηχανισμού στήριξης από τα εκατόν σαράντα οκτώ δισεκατομμύρια οκτακόσια είκοσι οκτώ εκατομμύρια διακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (148.828.270.000,00€) στα εκατόν ογδόντα τρία δισεκατομμύρια ενενήντα οκτώ εκατομμύρια πεντακόσιες ογδόντα χιλιάδες ευρώ (183.098.580.000,00€).
Δηλαδή στο τρίμηνο πριν την εκχώρηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2012) εκταμιεύτηκαν συνολικά τριάντα τέσσερα δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα χιλιάδες ευρώ (34.270.310.000,00€) από το μηχανισμό στήριξης αντί των σαράντα τριών δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (43.700.000.000,00€) που θα έπρεπε να εκταμιευτούν το τελευταίο εικοσαήμερο του Δεκεμβρίου και από αυτά τα τριάντα τέσσερα δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα
χιλιάδες ευρώ (34.270.310.000,00€) που χρεώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο, τα δέκα έξι δισεκατομμύρια ευρώ (16.000.000.000,00€) κατέληξαν στο ΤΧΣ αυξάνοντας το κεφάλαιο – περιουσία του νομικού προσώπου ΙΔΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την Έκθεση για την Ανακεφαλαιοποίηση και Αναδιάταξη του Ελληνικού Τραπεζικού Τομέα μέσω του ΤΧΣ, που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος λίγες μέρες αργότερα την Πέμπτη 27.12.2012
οδηγεί στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα της Πατρίδας μας είναι το Τραπεζικό της Σύστημα εξαιτίας του οποίου υπογράφηκε και το επαίσχυντο ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012 με το οποίο παραχωρείτο η Εθνική κυριαρχία. Διότι όσο βέβαιο είναι ότι με το κεφάλαιο - περιουσία του Ταμείου των σαράντα δύο δισεκατομμυρίων πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (42.500.000.000,00€) μπορούσαν πλήρως να καλυφθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες των σαράντα δισεκατομμυρίων πεντακοσίων σαράντα δύο εκατομμυρίων ευρώ (40.542.000.000,00€) του συνόλου των εμπορικών τραπεζών άλλο τόσο αμφίβολο είναι για το αν και κατά πόσο, με τα εναπομείναντα (από το δανεισμό του τριμήνου Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2012) δέκα οκτώ δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα χιλιάδες ευρώ (18.270.310.000,00€), το Ελληνικό Δημόσιο μπόρεσε να πραγματοποιήσει την προαναφερθείσα, ασφυκτικά περιορισμένου;;;; χρόνου, επαναγορά χρέους πολύ μεγάλου ύψους ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, των τριάντα πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (35.000.000.000,00€).
Το παγκόσμιο ρεκόρ κρατικών εγγυήσεων προς τις Τράπεζες, των διακοσίων τριάντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (233.000.000.000,00€), μεγαλύτερο ακόμα και από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Χώρας ολοκληρώθηκε την 31.05.2013 με την υπογραφή της Επιστολής Αποδοχής μεταξύ του Ταμείου και της Κυβέρνησης Συνεργασίας, που ήδη είχε εκχωρήσει την Εθνική κυριαρχία, για εκ νέου κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων επτά δισεκατομμυρίων διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (7.200.000.000,00€)
και μάλιστα τη στιγμή που αυτά δεν ήταν απαραίτητα αφού η Κυβέρνηση διαφήμιζε ότι είχε ολοκληρωθεί επιτυχώς η ανακεφαλαιοποίηση και συνεπώς το ΤΧΣ θα έπρεπε να έχει πλεόνασμα ένα δισεκατομμύριο εννιακόσια πενήντα οκτώ εκατομμύρια ευρώ (1.958.000.000,00€). Αυτό που δεν διαφήμιζε ήταν η τεράστια ζημία του ΤΧΣ, που ερχόταν σε ευθεία αντιδιαστολή με το ΦΕΚ ιδρύσεως του ότι οφείλει να διαχειρίζεται το κεφάλαιο – περιουσία;;;; του κατά τρόπο που να προστατεύει την αξία της περιούσιας αυτής και να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για τον Έλληνα Πολίτη (άρθρο 2). Ζημία που διαμορφώθηκε στα πέντε δισεκατομμύρια τετρακόσια εξήντα ένα εκατομμύρια τετρακόσιες εννιά χιλιάδες πεντακόσια δέκα εννέα ευρώ (5.461.409.519,00€) στην πρώτη ουσιαστικά πλήρη διαχειριστική χρήση του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (ΤΧΣ).
Ζημιά για την οποία εκ νέου επιβαρύνθηκαν οι Έλληνες Πολίτες για ακόμη μία φορά μέσω της εκ νέου αύξησης του δανεισμού της Χώρας με δέκα εννιά δισεκατομμύρια εκατόν εβδομήντα πέντε εκατομμύρια εννιακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (19.175.970.000,00€) όπως καταγράφεται στο πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.70 (Ιούνιος 2013) από τα οποία προήλθε η νέα αύξηση των επτά δισεκατομμυρίων διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (7.200.000.000,00€) του κεφαλαίου του ΤΧΣ.
Δ. Σύγκριση του δανεισμού τραπεζών – Χώρας
Η Χώρα σύρθηκε στα παράνομα μνημόνια με το πρόσχημα της αδυναμίας δανεισμού από τις αγορές. Με βάση αυτό το πρόσχημα υπέγραψε το πρώτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής ύψους 110.000.000.000,00€ από το οποίο άντλησε μόνο 73.000.000.000,00€ (και αυτά σε διάστημα 22 μηνών – Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) θεωρητικά για κάλυψη των ελλειμμάτων προκειμένου να συνεχίσει η ομαλή λειτουργία του Κράτους όταν όπως αναφέρεται ανωτέρω (βλ. Β) είχε απορρίψει προσφορά δανεισμού μέσω των αγορών συνολικού ύψους 59.254.000.000,00€.
Συνεπώς είναι απολύτως βέβαιο ότι η άμεση ανάγκη αφορούσε το τραπεζικό σύστημα που στο αντίστοιχο διάστημα είχε ρευστοποιήσει εγγυήσεις, της «δήθεν αφερέγγυας Χώρας» σύμφωνα με τους τότε κυβερνώντες την Χώρα αλλά και των Ευρωπαίων αξιωματούχων, συνολικού ύψους 170.000.000.000,00€ πέραν των 23.000.000.000,00€ του ν.3723/2008
Σημειώνεται ότι οι εγγυήσεις των 93.000.000.000,00€ του Ελληνικού Δημοσίου δίνονται με Υπουργικές αποφάσεις (ΦΕΚ σειρά Β) και χρησιμοποιούνται από τις τράπεζες για την κάλυψη ομολογιακών δανείων. Οι εγγυήσεις αυτές όπως ρητά προβλέπεται στην παράγραφο iii έκαστης Υπουργικής απόφασης σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής από την τράπεζα θα καταπέσουν εις βάρος του Δημοσίου με το πρόσθετο βάρος των τόκων και πάσης φύσεως επιβαρύνσεων.
Το δε δεύτερο πακέτο των 90.000.000.000,00€ εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε Τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα τελεί υπό το απόρρητο της Τράπεζας της Ελλάδας και δεν υπάρχει ουδεμία πληροφόρηση πέραν της σελ. 233 (σελ. 4 παραρτήματος) της έκθεσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Α.Ε. όπου στο πεδίο 4 «Περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από την Τράπεζα της Ελλάδος ως ασφάλεια για πράξεις έκτακτης παροχής ρευστότητας προς τα πιστωτικά ιδρύματα» των λογαριασμών εκτός ισολογισμού εμφανίζεται αύξηση από τα 84.822.677.096,00€ του 2011 στα 191.524.930.187,00€ το 2012.
Τη μυστική αυτή διαχείριση που επιβεβαιώνουν και οι Financial Times
Η εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας με το ΦΕΚ στο τέλος του Δεκεμβρίου 2012 συμπίπτει με την έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για το έτος 2012 όπου μια Α.Ε. έχει την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για ποσά που οι ιδιωτικές τράπεζες έλαβαν, συνολικού ύψους 191.524.930.187,00€ και που οι ανυποψίαστοι Έλληνες Πολίτες εγγυήθηκαν.
Ε. Η οικονομική εικόνα της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας
Η Χώρα στο δίμηνο 02.02 – 07.04.2010 προ μνημονίου είχε πλεονάζουσα προσφορά, από αυτή που αποδέχτηκε με το μακροπρόθεσμο δανεισμό της, από τις αγορές 29.395.000.000,00€ και με επιτόκιο 6,25%.
Αφού απέρριψε την πλεονάζουσα προσφορά υπέγραψε το μνημόνιο βάση του οποίου δανείστηκε τους επόμενους είκοσι δύο μήνες (Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) μόλις 73.000.000.000,00€.
Στο ίδιο διάστημα (Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) η Χώρα εγγυήθηκε για τις Ιδιωτικές τράπεζες 170.000.000.000,00€ εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών.
... σε εκείνο το κομβικό σημείο οι τράπεζες έλαβαν τα 183 δισ εγγυήσων του Ελληνικού Δημοσίου τις οποίες ρευστοποίησαν ... και ... δεν θα κάνω κανένα περαιτέρω σχόλιο για τα πρώτα έξι κεφάλαια του πορίσματος της επιτροπής αφού παρά το γεγονός ότι η επιτροπή θεωρεί υπαίτιο για την κρίση στην Ελλάδα το τραπεζικό σύστημα εντούτοις κανένα μέλος της 'δεν είδε και δεν άκουσε' επί τέσσερα χρόνια τίποτα για τα 183 δισ ... τα οποία υπεξαίρεσαν οι τραπεζίτες από τον Ελληνικό Λαό...
Α. Οι ψευδείς διαβεβαιώσεις της ΕΕΤ περί υγειούς τραπεζικού συστήματος
1. Ο Πρόεδρος της ΕΕΤ Τάκης Αράπογλου την 08.07.2008 στη διαρκή επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής ενημέρωσε τους Βουλευτές ότι «Οι τράπεζες λειτουργούν άψογα, το τραπεζικό σύστημα δεν έχει προβλήματα, τα ελληνικά νοικοκυριά δεν είναι υπερχρεωμένα, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη!!»
(το link ολόκληρης της ομιλίας του από το επίσημο site https://www.hba.gr της ΕΕΤ https://www.hba.gr/6Mme/UplFiles/deltia_typou/arap_8-6.pdf)
2. Τα στοιχεία του Προέδρου της ΕΕΤ επιβεβαίωσε και ο Γραμματέας της ΕΕΤ Χρ. Γκόρτσος σε συνέντευξη του στο in.gr την 05.10.2008 «Οι ελληνικές τράπεζες δεν κινδυνεύουν από την κρίση, τονίζει ο Χρ.Γκόρτσος σε συνέντευξη του στο in.gr Η φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζών δεν κινδυνεύει απ αυτή την κρίση, διότι δεν υπάρχουν οι δίαυλοι για τη μετάδοση στην Ελλάδα των προβλημάτων που ανέκυψαν στις χώρες που επλήγησαν, τονίζει ο Χρ.Γκόρτσος γγ της ΕΕΤ στη συνέντευξη του στο in.gr. Γι αυτό συνηθίζω να τονίζω ότι στην Ελλάδα (όπως και σε άλλες χώρες) δεν υπάρχει κρίση, αλλά αναταραχή ή αναστάτωση προσθέτει. Επισημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους «τοξικά ομόλογα», και μάλιστα προλαβαίνοντας και τους πλέον δύσπιστους τονίζει «δεν είχαν λόγο να επενδύσουν σε τέτοιου είδους ομόλογα», καθώς η ανάπτυξή τους τα τελευταία χρόνια βασίστηκε κυρίως στην στεγαστική και καταναλωτική πίστη. Επίσης, αναφέρεται στην υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια και στη κερδοφορία τους, που σε συνδυασμό με την πολιτική διαχείρισης κινδύνων που ακολουθούν και τους κανόνες της εποπτικής αρχής (ΤτΕ) συμβάλλουν στη θωράκισή τους, με αποτέλεσμα να είναι ασφαλείς και οι καταθέτες τους. Ο μοναδικός δίαυλος που αφορά την Ελλάδα είναι η αύξηση των επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά, εξηγεί ο Χρ.Γκόρτσος, αν και τονίζει ότι η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών απ αυτή για άντληση ρευστότητας υπάρχει, αλλά είναι περιορισμένη».
(το link ολόκληρης της ομιλίας του από το επίσημο site https://www.hba.gr της ΕΕΤ https://www.hba.gr/Events/UplFiles/omilies/secgen/Gortsos%206-10-2008.pdf)
Β. Οι ψευδείς δηλώσεις των πολιτικών περί αδυναμίας δανεισμού της Χώρας την περίοδο προ μνημονίου
1. Βραχυπρόθεσμος δανεισμός
Δημοπρασία 13-10-2009
- 26 Εβδ (εξάμηνο) Δημοπραττούμενο ποσό 800.000.000,00€ Ύψος προσφορών 4.795.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 5,99. Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.040.000.000,00€ Απόδοση 0,59%.
- 52 Εβδ (ετήσιο) Δημοπραττούμενο ποσό 800.000.000,00€ Ύψος προσφορών 3.550.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 4,44. Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.040.000.000,00€ Απόδοση 0,91% .
- για το αποταμιευτικό κοινό
- 26 Εβδ (εξάμηνο) 95.000,00€ με απόδοση 0,59%.
- 52 Εβδ (ετήσιο) 215.000,00€ με απόδοση 0,91%.
- Οι αγορές που υποτίθεται ότι “δεν μας δάνειζαν” (σύμφωνα με τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων) πρόσφεραν 6.265.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε και μάλιστα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια.
- 13 Εβδ (τρίμηνο) Δημοπραττούμενο ποσό 1.500.000.000,00€ Ύψος προσφορών 7.040.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 4,69 Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.950.000.000,00€ Απόδοση 0,35%.
- για το αποταμιευτικό κοινό
- 13 Εβδ (τρίμηνο) 113.000,00€ με απόδοση 0,35%.
- Οι αγορές που “δεν μας δάνειζαν” πρόσφεραν 5.090.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε και μάλιστα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια.
- 26 Εβδ (εξάμηνο) Δημοπραττούμενο ποσό 800.000.000€ Ύψος προσφορών 3.894.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 4,87 Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.040.000.000,00€ Απόδοση 1,38%
- 52 Εβδ (ετήσιο) Δημοπραττούμενο ποσό 800.000.000,00€ Ύψος προσφορών 2.442.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 3,05 Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.040.000.000,00€ Απόδοση 2,20%
- για το αποταμιευτικό κοινό
- 26 Εβδ (εξάμηνο) 357.000,00€ με απόδοση 1,38%.
- 52 Εβδ (ετήσιο) 3.032.000,00€ με απόδοση 2,20%.
- Οι αγορές που υποτίθεται ότι “δεν μας δάνειζαν” πρόσφεραν 4.256.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε και μάλιστα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια.
- 13 Εβδ (τρίμηνο) Δημοπραττούμενο ποσό 1.200.000.000,00€ Ύψος προσφορών 3.870.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 3,23 Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.560.000.000,00€ Απόδοση 1,67%.
- για το αποταμιευτικό κοινό
- 13 Εβδ (τρίμηνο) 1.552.000,00€ με απόδοση 1,67%.
- Οι αγορές που υποτίθεται ότι “δεν μας δάνειζαν” πρόσφεραν 2.310.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε και μάλιστα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια.
2. Μακροπρόθεσμος Δανεισμός
Ελάχιστες μέρες πριν την επίσημη ανακοίνωση του Γεωργίου Παπανδρέου την 23-04-2010 για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ, η Χώρα είχε πετύχει μακροπρόθεσμο δανεισμό 18.000.000.000,00€ που αναλύεται ως εξής:
Δημοπρασία 02-02-2010
- Ομόλογο 5-ετούς διάρκειας Δημοπρατούμενο ποσό 8.000.000.000,00€ Ύψος προσφορών 25.000.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 3,13 Συνολικά αποδεκτό ποσό 8.000.000.000,00€ Απόδοση 6,21%.
- Ομόλογο 10-ετούς διάρκειας Δημοπρατούμενο ποσό 5.000.000.000,00€ Ύψος προσφορών 16.145.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 3,23 Συνολικά αποδεκτό ποσό 5.000.000.000,00€ Απόδοση 6,25%.
- Ομόλογο 7-ετούς διάρκειας Δημοπρατούμενο ποσό 5.000.000.000,00€ Ύψος προσφορών 6.250.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 1,25 Συνολικά αποδεκτό ποσό 5.000.000.000,00€ Απόδοση 6,00%.
3. Βραχυπρόθεσμος δανεισμός
Την έκδοση του ομολόγου 7-ετούς διάρκειας ακολούθησαν δύο ακόμα δημοπρασίες εντόκων γραμματίων που πραγματοποιήθηκαν δέκα και τρεις ημέρες αντίστοιχα προ της ανακοίνωσης του πρώην Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου από το Καστελόριζο την 23-04-2010 για την υπαγωγή της Πατρίδας μας στο ΔΝΤ, οι οποίες αποδεικνύουν το απόλυτο ψεύδος της τότε κυβέρνησης περί αδυναμίας δανεισμού της Χώρας αφού είχαν το μεγαλύτερο συντελεστή κάλυψης που είχαν ποτέ δημοπρασίες του Ελληνικού Δημοσίου.
Δημοπρασία 13-04-2010
- 26 Εβδ (εξάμηνο) Δημοπρατούμενο ποσό 600.000.000,00€ Ύψος προσφορών 4.602.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 7,67 Συνολικά αποδεκτό ποσό 780.000.000,00€ Απόδοση 4,55% .
- 52 Εβδ (ετήσιο) Δημοπρατούμενο ποσό 600.000.000,00€ Ύψος προσφορών 3.925.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 6,54 Συνολικά αποδεκτό ποσό 780.000.000,00€ Απόδοση 4,85% .
- για το αποταμιευτικό κοινό
- 26 Εβδ (εξάμηνο) 46.763.000,00€ με απόδοση 4,55%.
- 52 Εβδ (ετήσιο) 42.830.000,00€ με απόδοση 4,85%.
- Οι αγορές που υποτίθεται ότι “δεν μας δάνειζαν” (σύμφωνα με τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων) πρόσφεραν 6.967.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε.
- 13 Εβδ (τρίμηνο) Δημοπρατούμενο ποσό 1.500.000.000,00€ Ύψος προσφορών 6.921.000.000,00€ Συντελεστής κάλυψης 4,61 Συνολικά αποδεκτό ποσό 1.950.000.000,00€ Απόδοση 3,65%.
- Οι αγορές που υποτίθεται ότι “δεν μας δάνειζαν” (σύμφωνα με τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων) πρόσφεραν 4.971.000.000,00€ επιπλέον από αυτά που αποδεχτήκαμε.
Γ. Οι πραγματικοί λόγοι για την καταπάτηση του Συντάγματος
Ο τραπεζικός τομέας , ήταν ο αποκλειστικός υπαίτιος για την υπαγωγή της Χώρας στα μνημόνια. Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις περί φερεγγυότητας των τραπεζών που έδιναν ο πρόεδρος και ο γραμματέας της ΕΕΤ, στη Βουλή των Ελλήνων είναι πλέον απολύτως βέβαιο ότι οι τράπεζες ήτο η Αχίλλειος πτέρνα της Ελλάδας.
Οι τράπεζες σύμφωνα με την τοποθέτηση Σαχινίδη την 27.06.2013 (ολόκληρη η ομιλία στο link - matrix24.gr και σε video από το 11.06) λειτουργούσαν χωρίς Κρατική εποπτεία από την πρώτη στιγμή που η Χώρα μπήκε στην ΕΟΚ, γεγονός που συνεχίστηκε και όταν η Χώρα μπήκε στην ΟΝΕ. Η ανεξέλεγκτη αυτή λειτουργία ήταν η μόνη αιτία που οδήγησε στην ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα που δανείστηκε το Ελληνικό Δημόσιο και τα οποία επιβάρυναν τους Έλληνες Πολίτες.
Τούτο προκύπτει από το γεγονός ότι οι τράπεζες πριν την παράνομη ανακεφαλαιοποίηση των 50.000.000.000,00 € μέσω του Τ.Χ.Σ. είχαν λάβει στο διάστημα Δεκεμβρίου 2008 – Μαρτίου 20012 επιπλέον 183.000.000.000,00 € με την εγγύηση του ανυποψίαστου και παραπληροφορημένου, από τα ΜΜΕ, Ελληνικού Λαού. Κατά συνέπεια καταρρίπτεται και το πρόσχημα της ανακεφαλαιοποίησης εξαιτίας του κουρέματος των ομολόγων και των κόκκινων δάνειων.
Είναι προφανές ότι μέσω του παράνομου δανεισμού κομμάτων και ΜΜΕ ο τραπεζικός κλάδος μπορούσε όχι μόνο να συγκαλύπτει το γεγονός ότι ο βαλλόμενος από τα μνημονιακά μέτρα Ελληνικός Λαός είχε καταστεί εν αγνοία του εγγυητής για ποσά που έλαβαν οι τράπεζες με πρόσχημα τη ρευστότητα , αλλά επιπλέον να αποσιωπήσει το γεγονός ότι η ρευστότητα ουδέποτε δόθηκε στους δικαιούχους που η νομοθεσία όριζε.
1. Το πρώτο πακέτο των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (93.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Με τον ν.3723/2008 (άρθρα 2, 3, 4 κ 5) ΦΕΚ 250 Α 09.12.2008 επί Κυβερνήσεως Καραμανλή δόθηκαν κατ αρχήν στις τράπεζες εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου είκοσι τρία δισεκατομμύρια ευρώ (23.000.0000.000,00€) αποκλειστικά για χορήγηση στεγαστικών δανείων, κεφαλαίων κινήσεως προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχειρήσεων ζωτικής σημασίας.
Δηλαδή μόλις δύο μήνες μετά τις δηλώσεις του προέδρου και του γραμματέας της ΕΕΤ περί φερεγγυότητας του τραπεζικού συστήματος οι τράπεζες λάμβαναν τις πρώτες εγγυήσεις με αποκλειστικό σκοπό τη χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ελληνική οικονομία.
Κατόπιν επί Κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου δόθηκαν στις τράπεζες για τους ίδιους λόγους επιπλέον εβδομήντα δισεκατομμύρια ευρώ (70.000.000.000,00€). Συγκεκριμένα με τον ν.3845/2010 (άρθρο 4 παρ. 8) δέκα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (15.000.000.000,00€), με τον ν.3872/2010 (άρθρο 7) είκοσι πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (25.000.000.000,00€) και με τον ν.3965/2011 (άρθρο 19 παρ. 1) τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το σύνολο των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες στα ενενήντα τρία δισεκατομμύρια (93.000.000.000,00€).
Το Ελληνικό Δημόσιο δεν έβαλε απλά την υπογραφή του σαν εγγυητής, αλλά έδωσε ομόλογα με μέγιστη διάρκεια τριών ετών για τα ανωτέρω ποσά στις τράπεζες. Εν προκειμένω έλαβαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία ρευστοποίησαν μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με επιτόκια από 0,75% έως 2,5% όπως προκύπτει από την απάντηση του αναπληρωτή Υπ. Οικονομικών Χρήστου Σταικούρα σε ερώτηση Βουλευτού της Αντιπολίτευσης.
Οι τράπεζες ρευστοποίησαν τις εγγυήσεις που έλαβαν από το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς όμως να τηρήσουν ως όφειλαν τους σκοπούς των ανωτέρω νόμων. Δηλαδή δεν χρησιμοποίησαν το προϊόν της ρευστοποίησης των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για χορήγηση στεγαστικών δανείων και κεφαλαίων κινήσεως σε επιχειρήσεις, όπως με μαθηματική βεβαιότητα προκύπτει από τους πίνακες στους οποίους παρατίθεται στοιχεία από τους ισολογισμούς των τεσσάρων «συστημικών», όπως αποκαλούνται, τραπεζών οι οποίοι έχουν δημοσιευτεί στα ΦΕΚ ΑΕ :
2. Η αντισυνταγματική πρόβλεψη της κατάπτωσης των εγγυήσεων που έλαβαν οι τράπεζες εις βάρος του Ελληνικού Λαού.
Τούτο συμβαίνει διότι από την πρώτη στιγμή που οι τράπεζες ελάμβαναν τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου με τη μορφή ομολόγων ώστε να συνάψουν ομολογιακό δάνειο με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπήρχε στις Υπουργικές αποφάσεις η πρόβλεψη ότι “το κόστος που θα βαρύνει το Δημόσιο, σε περίπτωση κατάπτωσης της εγγύησης του Δημοσίου, ενδέχεται να ανέλθει στο ποσό-αξία του αντίστοιχου ομολόγου που η κάθε τράπεζα ελάμβανε από το Ελληνικό Δημόσιο πλέον των προβλεπομένων από του όρους του οικείου ομολογιακού δανείου τόκων και πάσης φύσεως επιβαρύνσεων, το ακριβές ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπολογιστεί.”
Μέρος των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου που έλαβαν οι τράπεζες έχει ήδη καταπέσει εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή των Ελλήνων Πολιτών, όπως φαίνεται από την αύξηση του Δημοσίου Χρέους κατά είκοσι τρία δισεκατομμύρια ευρώ διακόσια τριάντα τέσσερα εκατομμύρια εξακόσιες ογδόντα χιλιάδες ευρώ (23.234.680.000,00€) στο δεύτερο τρίμηνο του 2012 όταν αυτό εκτοξεύτηκε από τα διακόσια ογδόντα δισεκατομμύρια διακόσια ενενήντα δύο εκατομμύρια τετρακόσιες σαράντα χιλιάδες ευρώ (280.292.440.000,00€), στα οποία είχε κατέβει από τα τριακόσια εξήντα επτά δισεκατομμύρια εννιακόσια εβδομήντα οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ (367.978.000.000,00€) με το «κούρεμα-PSI» το πρώτο τρίμηνο του 2012, στα τριακόσια τρία δισεκατομμύρια πεντακόσια είκοσι επτά εκατομμύρια εκατόν είκοσι χιλιάδες ευρώ (303.527.120.000,00€), όπως εμμέσως αποδέχεται και ο αναπληρωτής Υπ. Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας στην απάντηση του (24.09.2012) μετά από την ερώτηση με κατάθεση εγγράφων (αρ. πρωτ. 1151/66/30-8-2012) του Βουλευτή Καπερνάρου. Όπως αποδεικνύεται από την απάντηση το σύνολο των εγγυήσεων σε που ήταν σε ισχύ ανήρχοντο στα 57,5 δισ. € από τα 85 δισ. € για τις οποίες η απάντηση δεν διευκρίνιζε ως όφειλε αν είχαν παρθεί οι εξασφαλίσεις, που οι νόμοι προέβλεπαν από τις τράπεζες, από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που ήταν η επιβλέπουσα αρχή. Με βάσει την οικονομική δυσχέρεια των τραπεζών στη δεδομένη χρονική περίοδο (Απρ - Ιουν 2012) εξ αφορμής του PSI και της ανακεφαλαιοποίησης αυτονόητα προκύπτει ότι το δημόσιο χρέος επιβαρύνθηκε από την κατάπτωση των 23.000.000.000,00€ του πρώτου νόμου (3723/2008). Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται και από την απάντηση, ένα χρόνο αργότερα (07.10.2013) στην εκπομπή enikos, του Υπ. Οικονομικών Στουρνάρα όταν σε ερώτηση «αν έχουν καταπέσει οι εγγυήσεις», έδωσε την απάντηση «Από ότι γνωρίζω όχι» (σχετικό link).
Από την απάντηση του αναπληρωτή Υπ. Οικονομικών Σταικούρα προέκυπτε επιπλέον ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2013 έληγαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που οι τράπεζες όφειλαν να αποπληρώσουν ύψους είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων εννιακοσίων εβδομήντα εννιά εκατομμυρίων εκατό χιλιάδων ευρώ (25.979.100.000,00€) τα οποία οι τράπεζες αδυνατούσαν να αποπληρώσουν αφού όπως είναι ευρέως γνωστό δυσκολεύονταν να καλύψουν ακόμα και το μικρό ποσοστό συμμετοχής τους για την ανακεφαλαιοποίηση που ολοκληρώθηκε την ίδια χρονική περίοδο, Μάιος 2013, μέσω του ΤΧΣ (βλ. παρακάτω).
Τα ομόλογα αυτά προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση του Δημοσίου Χρέους κατά είκοσι πέντε δισεκατομμύρια εννιακόσια εβδομήντα εννιά εκατομμύρια εκατό χιλιάδες ευρώ (25.979.100.000,00€) αντικαταστάθηκαν με άλλα ισόποσης αξίας και μεταγενέστερης λήξης (2014-2016).
Δηλαδή η αδυναμία των τραπεζών να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο με επιπλέον τόκους αφού είναι βέβαιο για οποιοδήποτε νοήμωνα Πολίτη ότι είναι αδύνατον τα πιστωτικά ιδρύματα στο σύνολο τους να αποπληρώσουν τα δυσθεώρητα ποσά εγγυήσεων που έχουν λάβει όταν μάλιστα αυτά επιβαρύνονται από την «αλληλέγγυα» Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με αύξηση του ετήσιου περιθωρίου του επιτοκίου της κατά 12% μέσο όρο. Με δεδομένη τη διαρκή οικονομική αδυναμία των τραπεζών προκύπτει το ασφαλές συμπέρασμα ότι αντικαταστάθηκαν και τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που έληγαν στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 συνολικού ύψους δέκα οκτώ δισεκατομμυρίων τετρακοσίων δέκα πέντε εκατομμυρίων εξακοσίων χιλιάδων ευρώ (18.415.600.000,00€).
3. Το δεύτερο πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας παρ΄ όλο που γνώριζαν ότι οι τράπεζες αδυνατούσαν να αποπληρώσουν τα ποσά που είχαν λάβει βάσει των εγγυήσεων των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων (93.000.000.000,00€) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντί να προβούν σε έλεγχο του Τραπεζικού Συστήματος συνέχιζαν να μοιράζουν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου με ακόμα πιο ζημιογόνο τρόπο για τον Ελληνικό Λαό τον οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούν. Οι επιπλέον εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου δίνονται μέσω της Ανώνυμης Εταιρείας «Τράπεζα της Ελλάδος» που λίγο πριν τη λήψη των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου είχε προβεί τον Απρίλιο του 2011 σε αλλαγή του Καταστατικού της, που έχει ισχύ διατάξεων νόμου βάσει του Νομοθετικού Διατάγματος άρθρο 1 παρ. β, δίνοντας δικαίωμα για πρώτη φορά από τη λειτουργία της να ασκήσουν δικαιώματα μετόχου στη Γενική Συνέλευση και μέτοχοι που κατέχουν την υπηκοότητα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του ν.3965/2011 και πέντε μήνες μετά την αλλαγή του καταστατικού της «Τράπεζας της Ελλάδος» η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έχοντας υπόψη, όπως διατυπώνεται, στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011) “την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη να προσαρμοστούν στις τρέχουσες διεθνείς χρηματοοικονομικές συνθήκες οι ρυθμίσεις της 2/43219/0025/6-5-2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε Τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα»” αποφάσισαν να παρέξουν εγγυήσεις επιπλέον τριάντα δισεκατομμυρίων ευρώ (30.000.000.000,00€). Στη συζήτηση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής την 21-11-2011 για την κύρωση της προαναφερόμενης πράξης νομοθετικού περιεχόμενου με τον ν.4031/2011 ο Βενιζέλος έλεγε ότι “με μία επιστολή του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έπρεπε οι Τράπεζες να λάβουν ταχύτατα επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€)” που μόλις δύο μήνες πριν είχαν λάβει με το ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011 και συνέχιζε “για να διευκολυνθώ σε όσα θα σας πω στη συνέχεια πρέπει να σας πω ότι δέχτηκα μετά από μακρές συζητήσεις που είχα με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έγγραφο του με το οποίο με παρακαλεί για να λειτουργήσει το σύστημα παροχής εγγυήσεων χωρίς προβλήματα και χωρίς καθυστερήσεις επειδή αυτές είναι διαδικασίες οι οποίες γίνονται με πολύ μεγάλη ταχύτητα στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος, όπως είπα προηγουμένως απευθυνόμενος στον κ. Μαρκάκη να προστεθεί στην ΠΝΠ στον κυρωτικό νόμο άρθρο 2 αναριθμουμένου του άρθρου 2 του νομοσχεδίου σε άρθρο 3 το οποίο άρθρο 2 να λέει τα εξής: Το προβλεπόμενο στην παράγραφο 1 της ΠΝΠ που κυρώνεται με το άρθρο 1 του νόμου αυτού ποσό αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ και αριθμητικώς (60.000.000.000,00€)’’.
Το πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) ολοκληρώθηκε από την Κυβέρνηση συνεργασίας με τον ν.4056/2012 άρθρο 21 που αναφέρει ότι,: “οι εγγυήσεις του ν.4031/2011 με τον οποίο οι τράπεζες είχαν λάβει εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ (60.000.000.000,00€) αυξάνονται κατά 50%’’, δηλαδή οι τράπεζες λάμβαναν επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) μόλις τρείς μήνες αργότερα από τον ν.4031/2011. Μόνο από τη διαχείριση του μικρού μέρους των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€), που είχε λάβει από το Ελληνικό Δημόσιο στο διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2011, η ανώνυμος εταιρεία «Τράπεζα της Ελλάδος» αποκόμισε σημαντικά έσοδα από τόκους (πεντακόσια εβδομήντα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ 574.000.000,00€) όπως καταγράφεται στην στήλη μεταβολή τόκων του πίνακα 1.1 παρ. γ σελ. 44 του παραρτήματος της έκθεσης του Διοικητή της κ. Γεωργίου Προβόπουλου για το έτος 2011.
Σημειώνεται ότι στην έκθεση των 244 σελίδων του Διοικητή της «Τράπεζα της Ελλάδος» στην οποία πλέον ασκούν δικαιώματα μετόχου στη Γενική Συνέλευση και μέτοχοι που κατέχουν την υπηκοότητα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου δεν γίνεται καμμία αναφορά για το πόσα χρήματα από το πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ του Ελληνικού Δημοσίου έχει λάβει η κάθε μία από τις ιδιωτικές τράπεζες που συμμετέχουν στο έγκλημα που γίνεται εις βάρος του Ελληνικού Λαού πέραν μιας μοναδικής υποσημείωσης στους λοιπούς λογαριασμούς τάξεως στη σελ. 41 του παραρτήματος της έκθεσης του Διοικητή της κ. Γεωργίου Προβόπουλου για το έτος 2011 που αναφέρει ότι: “περιουσιακά στοιχεία ύψους 84,8 δισεκ. ευρώ που έχουν χορηγηθεί στην Τράπεζα ως εξασφαλίσεις από τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα, έναντι χορήγησης από την Τράπεζα έκτακτης ρευστότητας μέσω πράξεων ELA (Emergency Liquidity Assistance)”.
Στην ανωτέρω έκθεση δεν εξηγείται αν και πως εκταμιεύτηκαν από την ανώνυμο εταιρεία «Τράπεζα της Ελλάδος» μέσα στην χρήση του 2011 τα ενενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (90.000.000.000,00€), όταν τα τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) τα εγγυήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο προς την ανώνυμο εταιρεία μήνες αργότερα με τον ν.4056/2012 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 52/Α/12.03.2012.
4. Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) - Πακέτο πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (50.000.000.000,00€).
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) ιδρύθηκε με τον ν.3864/2010, λίγους μήνες μετά την υπαγωγή της Χώρας στο μηχανισμό στήριξης με την πρόφαση της αδυναμίας δανεισμού (βλ. Β), ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.). Όπως καταγράφεται στο ΦΕΚ 119/Α/21.07.2010 δεν ανήκει στο δημόσιο τομέα, διαθέτει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και ο ιδιωτικός του χαρακτήρας δεν αναιρείται ούτε από την κάλυψη του κεφαλαίου του από το Ελληνικό Δημόσιο (άρθρο 1). Επιπλέον σύμφωνα με το ΦΕΚ ιδρύσεως του το ΤΧΣ οφείλει να διαχειρίζεται το κεφάλαιο και την εν γένει περιουσία του; που θα αντληθούν από το μηχανισμό στήριξης δηλαδή μέσω της αύξησης του Δημοσίου Χρέους που θα επιβαρύνει τους Έλληνες Πολίτες για τις επόμενες δεκαετίες (άρθρο 3), κατά τρόπο που να προστατεύει την αξία της περιούσιας αυτής και να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για τον Έλληνα Πολίτη (άρθρο 2). Με βάση τις τότε εκτιμήσεις τόσο της Ελληνικής Κυβέρνησης όσο και της Τράπεζας της Ελλάδος το κεφάλαιο που θα έπρεπε να καταβληθεί στο ΤΧΣ με σκοπό τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος ανήρχετο στα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ (10.000.000.000,00€). Κάτι που πλέον φαντάζει σαν την καλύτερη «σάτιρα» της Παγκόσμιας Οικονομικής Ιστορίας διότι στις 19.04.2012, και αφού οι τράπεζες είχαν ρευστοποιήσει τόσο μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τα ενενήντα τρία δισεκατομμύρια ευρώ (93.000.000.000,00€) όσο και μέσω του μηχανισμού έκτακτης ρευστότητας (ELA) τα ενενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (90.000.000.000,00€) εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε άλλη μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 94/Α/19.04.2012) της Κυβέρνησης Συνεργασίας βάσει της οποίας το κεφάλαιο του ΤΧΣ αυξανόταν στα πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ (50.000.000.000,00€) “εξαιτίας της εξαιρετικά επείγουσας και ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗΣ ανάγκης για την αντιμετώπιση κατεπειγόντων θεμάτων κεφαλαιακής ενίσχυσης των πιστωτικών ιδρυμάτων”
Δύο μέρες πριν η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δημοσιευτεί στο ανωτέρω ΦΕΚ και πέντε μήνες πριν κυρωθεί με τον ν.4079/2012 (ΦΕΚ 180/Α/20.09.2012) η Κυβέρνηση Συνεργασίας και η Τράπεζα της Ελλάδος υπέγραψαν για την κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (25.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το κεφάλαιο του Ταμείου στα είκοσι έξι δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (26.500.000.000,00€) όπως καταγράφεται στη σημείωση 14 της ετήσιας οικονομικής έκθεσης του ΤΧΣ για τη χρήση από 01.01.2012 έως 31.12.2012
Για την κατάθεση των είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (25.000.000.000,00€) το Ελληνικό Δημόσιο άντλησε νέο δανεισμό από τον Μηχανισμό Στήριξης Χρέος όπως προκύπτει από την απόφαση (α.α. 2) του Υπουργού Οικονομικών κ. Φίλιππου Σαχινίδη που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1646/Β/11.05.2012
Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τον πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.66 (Ιούνιος 2012) αφού εμφανίζεται αύξηση στα δάνεια του μηχανισμού στήριξης από τα εκατόν έντεκα δισεκατομμύρια εννιακόσια τριάντα εννιά εκατομμύρια τριακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (111.939.370.000,00€) στα εκατόν σαράντα οκτώ δισεκατομμύρια οκτακόσια είκοσι επτά εκατομμύρια ενενήντα χιλιάδες ευρώ (148.827.090.000,00€).
Δηλαδή οι Έλληνες Πολίτες χρεωθήκανε τριάντα έξι δισεκατομμύρια οκτακόσια ογδόντα επτά εκατομμύρια επτακόσιες είκοσι χιλιάδες ευρώ (36.887.720.000,00€) που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους (είκοσι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ 25.000.000.000,00€) χρησιμοποιήθηκαν ώστε να σχηματιστεί το κεφάλαιο – περιουσία του ΤΧΣ που είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.
Η οικονομική επιβάρυνση των Ελλήνων Πολιτών συνεχίστηκε την 13.12.2012. Η τότε Κυβέρνηση Συνεργασίας και η Τράπεζα της Ελλάδος υπέγραψαν για την εκ νέου κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων δέκα έξι δισεκατομμυρίων ευρώ (16.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το κεφάλαιο - περιουσία του Ταμείου στα σαράντα δύο δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (42.500.000.000,00€) όπως επίσης καταγράφεται στη σημείωση 14 της ετήσιας οικονομικής έκθεσης του Ταμείου για τη χρήση από 01.01.2012 έως 31.12.2012.
Την 12.12.2012, μία ημέρα πριν την κατάθεση των δέκα έξι δισεκατομμυρίων ευρώ (16.000.000.000,00€) στο ΤΧΣ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία η Κυβέρνηση Συνεργασίας λόγω εξαιρετικά επειγουσών; και ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΩΝ αναγκών λόγω του ασφυκτικά περιορισμένου χρόνου για την πραγματοποίηση επαναγοράς χρέους πολύ μεγάλου ύψους ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, έως και τριάντα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (35.000.000.000,00€) και προκειμένου η Σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών της 13.12.2012 να αποφασίσει για την εκταμίευση από τον μηχανισμό στήριξης συνολικά σαράντα τριών δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (43.700.000.000,00€) έως το τέλος Δεκεμβρίου του
2012, ενέκρινε με το ευρέως γνωστό ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012 τα σχέδια των Συμβάσεων Τροποποίησης της κύριας Σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, με τις γνωστές δυσμενέστατες συνέπειες για την Πατρίδα μας, τόσο της αμετάκλητης και ανεπιφύλακτης παραίτησης από κάθε ασυλία έναντι δικαστικών ενεργειών όσο και της υπαγωγής στο Αγγλικό Δίκαιο.
Η οικονομική υποδούλωση των Ελλήνων Πολιτών αποδεικνύεται ξεκάθαρα από το πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.68 (Δεκέμβριος 2012) όπου καταγράφεται η αύξηση των δανείων του μηχανισμού στήριξης από τα εκατόν σαράντα οκτώ δισεκατομμύρια οκτακόσια είκοσι οκτώ εκατομμύρια διακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (148.828.270.000,00€) στα εκατόν ογδόντα τρία δισεκατομμύρια ενενήντα οκτώ εκατομμύρια πεντακόσιες ογδόντα χιλιάδες ευρώ (183.098.580.000,00€).
Δηλαδή στο τρίμηνο πριν την εκχώρηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2012) εκταμιεύτηκαν συνολικά τριάντα τέσσερα δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα χιλιάδες ευρώ (34.270.310.000,00€) από το μηχανισμό στήριξης αντί των σαράντα τριών δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (43.700.000.000,00€) που θα έπρεπε να εκταμιευτούν το τελευταίο εικοσαήμερο του Δεκεμβρίου και από αυτά τα τριάντα τέσσερα δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα
χιλιάδες ευρώ (34.270.310.000,00€) που χρεώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο, τα δέκα έξι δισεκατομμύρια ευρώ (16.000.000.000,00€) κατέληξαν στο ΤΧΣ αυξάνοντας το κεφάλαιο – περιουσία του νομικού προσώπου ΙΔΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την Έκθεση για την Ανακεφαλαιοποίηση και Αναδιάταξη του Ελληνικού Τραπεζικού Τομέα μέσω του ΤΧΣ, που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος λίγες μέρες αργότερα την Πέμπτη 27.12.2012
οδηγεί στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα της Πατρίδας μας είναι το Τραπεζικό της Σύστημα εξαιτίας του οποίου υπογράφηκε και το επαίσχυντο ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012 με το οποίο παραχωρείτο η Εθνική κυριαρχία. Διότι όσο βέβαιο είναι ότι με το κεφάλαιο - περιουσία του Ταμείου των σαράντα δύο δισεκατομμυρίων πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ (42.500.000.000,00€) μπορούσαν πλήρως να καλυφθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες των σαράντα δισεκατομμυρίων πεντακοσίων σαράντα δύο εκατομμυρίων ευρώ (40.542.000.000,00€) του συνόλου των εμπορικών τραπεζών άλλο τόσο αμφίβολο είναι για το αν και κατά πόσο, με τα εναπομείναντα (από το δανεισμό του τριμήνου Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2012) δέκα οκτώ δισεκατομμύρια διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τριακόσιες δέκα χιλιάδες ευρώ (18.270.310.000,00€), το Ελληνικό Δημόσιο μπόρεσε να πραγματοποιήσει την προαναφερθείσα, ασφυκτικά περιορισμένου;;;; χρόνου, επαναγορά χρέους πολύ μεγάλου ύψους ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, των τριάντα πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (35.000.000.000,00€).
Το παγκόσμιο ρεκόρ κρατικών εγγυήσεων προς τις Τράπεζες, των διακοσίων τριάντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (233.000.000.000,00€), μεγαλύτερο ακόμα και από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Χώρας ολοκληρώθηκε την 31.05.2013 με την υπογραφή της Επιστολής Αποδοχής μεταξύ του Ταμείου και της Κυβέρνησης Συνεργασίας, που ήδη είχε εκχωρήσει την Εθνική κυριαρχία, για εκ νέου κατάθεση στο λογαριασμό του ΤΧΣ ομολόγων επτά δισεκατομμυρίων διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (7.200.000.000,00€)
και μάλιστα τη στιγμή που αυτά δεν ήταν απαραίτητα αφού η Κυβέρνηση διαφήμιζε ότι είχε ολοκληρωθεί επιτυχώς η ανακεφαλαιοποίηση και συνεπώς το ΤΧΣ θα έπρεπε να έχει πλεόνασμα ένα δισεκατομμύριο εννιακόσια πενήντα οκτώ εκατομμύρια ευρώ (1.958.000.000,00€). Αυτό που δεν διαφήμιζε ήταν η τεράστια ζημία του ΤΧΣ, που ερχόταν σε ευθεία αντιδιαστολή με το ΦΕΚ ιδρύσεως του ότι οφείλει να διαχειρίζεται το κεφάλαιο – περιουσία;;;; του κατά τρόπο που να προστατεύει την αξία της περιούσιας αυτής και να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για τον Έλληνα Πολίτη (άρθρο 2). Ζημία που διαμορφώθηκε στα πέντε δισεκατομμύρια τετρακόσια εξήντα ένα εκατομμύρια τετρακόσιες εννιά χιλιάδες πεντακόσια δέκα εννέα ευρώ (5.461.409.519,00€) στην πρώτη ουσιαστικά πλήρη διαχειριστική χρήση του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (ΤΧΣ).
Ζημιά για την οποία εκ νέου επιβαρύνθηκαν οι Έλληνες Πολίτες για ακόμη μία φορά μέσω της εκ νέου αύξησης του δανεισμού της Χώρας με δέκα εννιά δισεκατομμύρια εκατόν εβδομήντα πέντε εκατομμύρια εννιακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (19.175.970.000,00€) όπως καταγράφεται στο πίνακα Β (κατηγορίες χρέους Κεντρικής Διοίκησης) του δελτίου δημοσίου χρέους ν.70 (Ιούνιος 2013) από τα οποία προήλθε η νέα αύξηση των επτά δισεκατομμυρίων διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ (7.200.000.000,00€) του κεφαλαίου του ΤΧΣ.
Δ. Σύγκριση του δανεισμού τραπεζών – Χώρας
Η Χώρα σύρθηκε στα παράνομα μνημόνια με το πρόσχημα της αδυναμίας δανεισμού από τις αγορές. Με βάση αυτό το πρόσχημα υπέγραψε το πρώτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής ύψους 110.000.000.000,00€ από το οποίο άντλησε μόνο 73.000.000.000,00€ (και αυτά σε διάστημα 22 μηνών – Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) θεωρητικά για κάλυψη των ελλειμμάτων προκειμένου να συνεχίσει η ομαλή λειτουργία του Κράτους όταν όπως αναφέρεται ανωτέρω (βλ. Β) είχε απορρίψει προσφορά δανεισμού μέσω των αγορών συνολικού ύψους 59.254.000.000,00€.
Συνεπώς είναι απολύτως βέβαιο ότι η άμεση ανάγκη αφορούσε το τραπεζικό σύστημα που στο αντίστοιχο διάστημα είχε ρευστοποιήσει εγγυήσεις, της «δήθεν αφερέγγυας Χώρας» σύμφωνα με τους τότε κυβερνώντες την Χώρα αλλά και των Ευρωπαίων αξιωματούχων, συνολικού ύψους 170.000.000.000,00€ πέραν των 23.000.000.000,00€ του ν.3723/2008
Σημειώνεται ότι οι εγγυήσεις των 93.000.000.000,00€ του Ελληνικού Δημοσίου δίνονται με Υπουργικές αποφάσεις (ΦΕΚ σειρά Β) και χρησιμοποιούνται από τις τράπεζες για την κάλυψη ομολογιακών δανείων. Οι εγγυήσεις αυτές όπως ρητά προβλέπεται στην παράγραφο iii έκαστης Υπουργικής απόφασης σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής από την τράπεζα θα καταπέσουν εις βάρος του Δημοσίου με το πρόσθετο βάρος των τόκων και πάσης φύσεως επιβαρύνσεων.
Το δε δεύτερο πακέτο των 90.000.000.000,00€ εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε Τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα τελεί υπό το απόρρητο της Τράπεζας της Ελλάδας και δεν υπάρχει ουδεμία πληροφόρηση πέραν της σελ. 233 (σελ. 4 παραρτήματος) της έκθεσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Α.Ε. όπου στο πεδίο 4 «Περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από την Τράπεζα της Ελλάδος ως ασφάλεια για πράξεις έκτακτης παροχής ρευστότητας προς τα πιστωτικά ιδρύματα» των λογαριασμών εκτός ισολογισμού εμφανίζεται αύξηση από τα 84.822.677.096,00€ του 2011 στα 191.524.930.187,00€ το 2012.
Τη μυστική αυτή διαχείριση που επιβεβαιώνουν και οι Financial Times
Η εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας με το ΦΕΚ στο τέλος του Δεκεμβρίου 2012 συμπίπτει με την έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για το έτος 2012 όπου μια Α.Ε. έχει την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για ποσά που οι ιδιωτικές τράπεζες έλαβαν, συνολικού ύψους 191.524.930.187,00€ και που οι ανυποψίαστοι Έλληνες Πολίτες εγγυήθηκαν.
Ε. Η οικονομική εικόνα της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας
Η Χώρα στο δίμηνο 02.02 – 07.04.2010 προ μνημονίου είχε πλεονάζουσα προσφορά, από αυτή που αποδέχτηκε με το μακροπρόθεσμο δανεισμό της, από τις αγορές 29.395.000.000,00€ και με επιτόκιο 6,25%.
Αφού απέρριψε την πλεονάζουσα προσφορά υπέγραψε το μνημόνιο βάση του οποίου δανείστηκε τους επόμενους είκοσι δύο μήνες (Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) μόλις 73.000.000.000,00€.
Στο ίδιο διάστημα (Μάιος 2010 – Φεβρουάριος 2012) η Χώρα εγγυήθηκε για τις Ιδιωτικές τράπεζες 170.000.000.000,00€ εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών.
